İnsanoğlu doğumuyla birlikte bütünüyle kendine yabancı bir dünyaya gelir. Daha doğrusu hayatını sürdürebileceği gerekli donanımdan yoksundur. Gelişim süresince edindiği bilgi, beceri ve deneyimle kendine yetecek bağımsız bir birey haline gelir. Çocuğun ilk toplumsal çevresini ailesi oluşturur. Aile çocuğun hem beslenme, korunma gibi fiziksel ihtiyaçlarını, hem de sevgi ve güven gibi duygusal ihtiyaçlarını karşılar. Ayrıca yetiştirme biçimiyle çocuğun kişiliğinin oluşumuna katkıda bulunurken, toplumsal değerleri de çocuğa aktararak sosyalleşmesini sağlar. Tüm bu görevlerden şimdiye dek birinci dereceden sorumlu tutulan genellikle annelerdi. Ancak son yıllarda babanın çocuğun yaşamındaki rolüne ilişkin önem, değişen toplum şartlarıyla birlikte gittikçe artmaktadır. Babayla çocuk ilişkisi anneyle çocuk ilişkisinden hem nitelik, hem de nicelik açısından farklılıklar göstermektedir. Mesela, - Çocuklar 3 yaş ile birlikte anne ve babanın ailedeki rollerinin farklı olduğunu gözlerler. - Anne bebekle daha çok bakımı üzerinden ilgilenirken, babaların oyalama, oynama gibi fiziksel uyaranlar üzerinden bebekleriyle ilişkiye geçtikleri gözlenmiştir. - Babanın çocuk eğitiminde üstlendiği rol daha ziyade disiplin, geleceği planlama gibidir. - Ayrıca baba ailenin sosyalleşmesi açısından dış dünyaya açılan kapısı gibidir. Baba hangi yaştan başlayarak çocuk üzerinde etkilidir, sorusuna verilecek cevap daha ana rahminden başlar.
BABANIN ÇOCUĞUN KİŞİĞİLİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ
Kişiliğin gelişimini etkileyen üç önemli faktör bulunmaktadır: a) Kalıtımsal faktör b) Aile içi etkileşimler c) Eğitim ve öğrenim,
0 yorum:
Yorum Gönder